۱۵ تیر ۹۲ ، ۰۱:۱۱
4
میدونی؟ اولین بار یه دوست خوب من رو با پست راک آشنا کرد. یادمه که میگفت تو گوش دادن پست راک باید صبر داشت. این رو زمانایی میگفت که من حوصله م از اول آهنگ سر میرفت و میخواستم بزنم بره جلو تر تا یه راست برسم به نقطه ی اوج آهنگ. همون موقع ها بود که میگفت باید تو شنیدن پست راک صبر کرد. اولش ممکنه خسته ت کنه ولی اگه نباشه هم دیگه پست راک نیست.
یه جورایی شاید این حرفم اعتراف مانند باشه ولی راستش رو بخوای اصلاً اون یادم داد چه جوری باید پست راک گوش بدم. خب آره. پست راک گوش کردنم واسه خودش دنگ و فنگی داره! جداً اگه صبر نداشته باشی تو گوش دادنش همون دقیقه ی اول حالت ازش به هم میخوره و دیگه منتظر سیزده دقیقه ی بعدیش نمیمونی و خیلی راحت میذاری نصف عمرت به فنا بره.
هر وقت دیدی خسته شدی که البته تو دقیقه های اولش این موضوع خیلی پیش میاد با خودت بگو: " تو گوش دادن پست راک باید صبر داشت" نزن جلوتر! حیفه!
+ تا دقیقه ی یازده این موزیک رو صبر کن. دقیقه ی یازده به بعد رو باهاش پرواز کن... :)
