11

حقیقت 1: همیشه دوست داشتم به جای اینکه خودم داستان بنویسم و بعضاً از یکی الهام بگیرم، یکی از من الهام بگیره و داستان بنویسه و بشم شخصیت اصلی داستان یه نفر دیگه.

حقیقت 2: همیشه اون تَه توهای ذهنم دوست داشتم به جای اینکه خودم عکاسی کنم و واسه ی پرتره بگردم دنبال یه سوژه، خودم سوژه ی عکاسی یه نفر دیگه باشم.

حقیقت 3: خودم که استعداد نقاشی نداشتم هیچ، قبول. ولی همیشه دوست داشتم یکی از من الهام بگیره و یه نقاشی درست حسابی بکشه. بعد نقاشیش اونقدر خوب باشه که کلی جایزه ببره و این حرف ها! بخش آخر رو واسه خودم نمیگم. بخش آخرش فقط و فقط واسه اون یه نفر دیگه ست.

حقیقت 4: که میشه گفت تلخ ترین حقیقت هم هست. هیچ وقت همچین اتفاقی نیفتاد[نقطه]